Kompjuter

Plattdeutsch Texte von Autoren des "Freundeskreises platt schreibender Autoren Mönchengladbach"

 

Kompjuter

Ech said ens vörr min Nohbichvrauw, ech wollde mech jet kope.
Maar wööß ech janet so jenauw, wo ech jetz hin mööß lope.

Ech wüer all en de Stadt jeweäß on kööß dat all net venge.
Dis Daach, vörr e Jebuetsdaachsvääß, do bruckde ech dat Denge.

"Dat es doch hüüt waal kej Probleem", ding derr sij Kengk do rope.
Et jüev doch hüüt I-es-de-en, do kööß merr alles kope.

Ech soll maar sare, wat ech mäud. Dä Kleen woar maar i´ech si´eve,
so en en Stond, et mi´ek öm Vräud, kreäch ech dat towjeschri´eve

Ech häuw jo waal I-es-de-en, hä mi´ek sech op de Axe.
Söss ävver, minde dann dä Kleen, wüed hä mech dat towfaxe.

Ech han kej Fax, on mi´ek en Schnuut. Dä Kleen, dä stung dodrüever:
"Dann druck ech öch dat evvkes uut on breng dat jauw erüever!"

"Dat örr I-es-de-en net hat, kej Fax, dat mäck mech Kopping.
Wenn örr jet bruckt, wi mackt örr dat? Maakt en de City Schopping?"

Ech han jejlauwd, dat ech völl kööß. Jetz ding ech mech scheneere.
Dä Kleen mind´,dat ech net völl wööß. Ech mööß noch erch völl li´ere.

Rudolf Schreur

Wir nutzen Cookies auf unserer Website. Einige von ihnen sind essenziell für den Betrieb der Seite, während andere uns helfen, diese Website und die Nutzererfahrung zu verbessern (Tracking Cookies). Sie können selbst entscheiden, ob Sie die Cookies zulassen möchten. Bitte beachten Sie, dass bei einer Ablehnung womöglich nicht mehr alle Funktionalitäten der Seite zur Verfügung stehen.